Donderdag 14 september, Capranica-Campagnano di Roma 33 km, totaal 966 km.

14 september 2017 - Campagnano di Roma, Italië

M'n tent is kleddernat van de dauw. Ook in de slaapzak is het klam en koud. Gauw inpakken en lopen om het warm te krijgen. Na een uurtje wandelen begin ik me wat behaaglijker te voelen. Op een mooi plekje in het bos bij een watervalletje zet ik een bak koffie. Nescafé koffie wel te verstaa.. Het is warm, het ziet eruit als koffie maar mist de smaak ervan. Maar als je even niets anders hebt is het helemaal perfect. Anderhalf uur later geniet ik in een dorp van een echte cappuccino.

Ik kom eindelijk weer wat pelgrims tegen. Een camino lopen zonder contact met andere pelgrims is voor mij geen echte camino. De natuur, de mooie antieke dorpjes, zelfreflectie, het ontmoeten van andere pelgrims; het zijn allemaal essentiële ingrediënten voor een camino. Tenminste voor mij. Onderweg ontmoet ik twee jonge Italiaanse pelgrims. Iedere pelgrim die ze onderweg ontmoeten vragen ze om iets in hun dagboekje te schrijven. Natuurlijk wil ik dat doen. Ik schrijf: 'Live is a beautiful gift. Enjoy every moment of it. Be in peace with yourself and other people. Buon camino'. Ze dragen allebei een rugzak van maar liefst 20 kilo. Dat is een keer zo zwaar als de mijne. Als studenten medicijnen hebben ze weinig geld. Ze slapen daarom elke avond in een tent. De tweepersoonstent van maar liefst 6 kilo, die ze gratis van iemand hebben gekregen, hebben ze verdeeld over hun beider rugzakken. Elke avond koken ze rijst wat ze als proviand in zakjes in de rugzak bij zich hebben. Rijst met paddestoelen, rijst met noten, rijst met gedroogde groenten enz. Terwijl ik al vrij goedkoop leef van ongeveer 30 euro per dag leven zij elke dag van maximaal 3 euro per dag. Zich wassen en hun kleding wassen doen ze bij waterpunten onderweg. Ik heb respect voor deze twee jonge knapen. Ze lopen de camino om na te denken over hun toekomst, de vragen die ze hebben rondom het geloof en andere levensvragen. We hebben diepgaande gesprekken. Mooi om te zien hoe deze jonge jongens in leven staan en hoe ze erover nadenken. In Campagnana di Roma biedt ik ze op een terrasje wat te drinken aan. Op het terras zitten nog drie Italiaanse pelgrims; Monica, Carla en Pierre Angelo. Ze zijn bezig om in een ostello bedden te reserveren. Ze reserveren ook gelijk voor mij. Na m'n biertje neem ik afscheid van de twee sympathieke Italiaanse jongens. Ze hebben onderdak gevonden bij een scouting club. Ze geven me voor onderweg nog een zakje rijst met 'funghi' mee. Lief van ze. 'S avonds sturen ze me nog wat informatie door over hoe ik in Rome aan mijn testimonium kan komen. Ik bedank hun voor hun prettig gezelschap onderweg en de mooie gesprekken die we hebben gehad. Het heeft mij weer verrijkt. Ze schrijven me een mooi berichtje terug:


'I think we have to thank you not only for your pleasant company but also for teaching us something different. You've given us a lot of point of reflection, a lot of ideas about work on, a different point of view. Today we've meet a FREE man who enjoys completely his life. Today we've seen a man who lives in peace with himself. So another time: thank you, tank you from our hearts. Maybe in Rome, maybe in Trieste or maybe in Holland we hope to see you again. 
Enjoy last part of your cammino, and please, remember that your life is an inspiration for us, young people. Thank you our pilgrim friend'

Prachtig toch? Op de camino geef je verrijking aan elkaar. Voor dit soort momenten, hoe kort ook, doe ik het. 'S avonds ga ik gezamenlijk met Monica, Carla en Pierre Angelo uit eten. Het restaurant 100 meter verderop serveert een pelgrimsmenu. Goed en goedkoop. Het was een mooie dag. 
 

Foto’s

4 Reacties

  1. Gerrit Holstege:
    19 september 2017
    Ik denken dat mijn vorige reactie niet doorgekomen wegens een technisch mankementje, maar ik zit deze vlog nu in Rome te lezen en het heeft me diep geraakt. Bedank die 2 jonge pelgrims ook namens mij. Het verrijkt mij ook en in gedachten loop ik een eindjes met jullie mee.
    Graag spreek ik je snel
  2. Simon van der Veen:
    19 september 2017
    Jij blijft mooie verhalen produceren!
  3. Ria moerland:
    19 september 2017
    Weer een prachtig verhaal.
    Jammer voor ons dat het al weer zowat voorbij is,
    Dirk ik heb weer genoten van al je mooie ontmoetingen,
    En fijn dat je hier de gezondheid nog voor kreeg.
  4. Hermien:
    20 september 2017
    Prachtig verhaal. Dat moet je toch een heel goed gevoel geven. Tot ziens in Nederland