Donderdag 10 augustus en vrijdag 11 augustus. Chevennoz-Aosta-Verrayes 34 km, totaal 49km.

11 augustus 2017 - Verrayes, Italië

Donderdag 10 augustus
Half acht zitten we met z'n allen aan het ontbijt. Na een nacht in een echt bed voel ik me goed uitgerust. Buiten ziet het er somber uit. Ik trek voor de zekerheid alvast m'n regenjack aan. Ik ben nog maar net onderweg of het begint te regenen. En dat blijft het gedurende de gehele dag ook doen. De route voert me door bossen en langs oude Romeinse waterwegen. Het doet me erg denken aan de levada's op Madeira. Of zijn die Romeinen daar ook aan het werk geweest.....? Onderweg maak ik een praatje met een Canadees stel die in Lausanne (Zwitserland) zijn gestart. Ze komen al jaren naar Europa om hier hun vakanties door te brengen. Later kom ik ze opnieuw tegen in een barretje waar ik een heerlijke ristretto (sterke espresso) zit te nuttigen. Daarna lopen we samen op naar Aosta. Bij binnenkomst in Aosta zie ik bij een restaurant een heerlijk dagmenu op het bord voor de zaak staan. Ik lust wel wat en besluit om daar te gaan lunchen. Het Canadese stel loopt door naar hun hotel. Hun vakantie zit er alweer op. De volgende dag vertrekken ze met de trein naar Milaan en vandaar met het vliegtuig verder naar Canada. Na mijn overheerlijke lunch (spaghetti met paddestoelen en een glas wijn) ga ik op zoek naar mijn onderkomen in het centrum van Aosta. Het blijkt een klein kamertje te zijn ergens op de vierde verdieping. Ik kan er net m'n kont keren en het is er ondraaglijk warm.  Maar ach ik heb een onderkomen dat is het belangrijkste. Niet goedkoop trouwens (55 euro). Na een snelle douche schakel ik over van de pelgrims- naar de toeristenmodus. Met korte broek en sandalen ga ik de stad verkennen. Over het resultaat van deze verkenningstocht kan ik vrij kort zijn; Aoste is een prachtige stad waarvan het genieten ervan helaas flink wordt getemperd door een overkill aan toeristen. Ik zoek ergens op een achteraf pleintje een terrasje op ver verwijderd van de toeristenbrij. Een biertje en een goed boek, wie doet me wat.....

Vrijdag 11 augustus
Al vroeg dwaal ik door de verlaten straten van Aosta. Geen toerist nog te bekennen. De barretjes worden enkel bezet door inwoners die nog even voor hun werk een 'shot' espresso aan de bar komen drinken. Ik bestel een 'latte machiato' (koffie met melk) en settel me op het terras om de sfeer op te snuiven. Wat een verschil met gistermiddag. Het zal wel niet lang meer duren voordat de hordes toeristen weer een groot deel van de sfeer afromen. Dubbel want uiteindelijk ben ik ook een toerist, alhoewel ik dat niet zo voel....
Op zoek naar routetekens op het plein ontmoet ik nog een keer het Canadese stel. Ook zij genieten nog even van deze oude stad voordat ze weer vertrekken naar Canada. 
De route is landelijk en voert me door oude dorpjes en gehuchten. Ik arriveer lekker vroeg bij een 'agriturismo' onderkomen. Zeg maar logeren bij de boer. Ik trek een paar keer heftig aan de bel om mijn komst aan te kondigen op de verder verlaten boerderij. De dochter des huizes komt even later me welkom heten en heeft een dienblad met koffie, chocola, gebak en koekjes bij zich. Dat is nog eens een welkom!  Ik volg haar naar mijn kamer. Een prachtige, ruime, koele en schone tweepersoonskamer. De muren tussen de kamers zijn zo dik dat ik in ieder geval niet uit m'n slaap zal worden gehouden van het snurken en andere heftigheden van m'n medebewoners....Het lekkers op het dienblad gaat er goed in. Daarna een heerlijke siësta. 'S avonds loop ik naar de 10 minuten verderop gelegen pizzeria. De Calzone krijg ik maar amper op. En dan had ik nog wel de kleinste besteld. Die nacht slaap ik als een roos. 
 

Foto’s

2 Reacties

  1. Gerrit Holstege:
    16 augustus 2017
    Mooi verhaal Dirk en je hebt de sfeer al weer helemaal te pakken. Once a pilgrim always a pilgrim (denk ik). Ik moet gewoon ook een keer "de stoute schoenen" aantrekken.......
  2. Fanny:
    17 augustus 2017
    Wat mooi dat je je nu alweer niet meer de toerist voelt maar de pelgrim.
    Pelgrim Dirk!
    Geniet van al die lekkere Italiaanse zoetigheden. Je kan het hebben...:-)
    Lieve groet Fan