Dag 109 t/m 112: Pasai Donibane-Markina Xemein 79 km, totaal 2.551 km.

30 aug. Dag 109: Pasai Donibane-San Sebastian 15 km, totaal 2.487 km. Overnachting; Pension 'Old City Luca'. € 25,-- (alleen overnachting).

Na een 'café con leche' (koffie met melk) en een croissantje in een typische Spaanse koffiebar zijn we weer helemaal klaar voor deze nieuwe dag. Het landschap is schitterend. Op de achtergrond de prachtige, schijnbaar oneindige oceaan. Dit is zo ongelooflijk mooi. Ontroerend mooi bij tijd en wijle. Ik voel me bevoorrecht dat ik hier ver van huis mag rondwandelen. Een Godsgeschenk. Ik zou het iedereen gunnen. Dit is zo bijzonder. Ik voel me ontzettend gelukkig op de camino. Ik zou willen dat ik dat geluk onder woorden zou kunnen brengen. Maar dat gevoel is niet in woorden te vatten. Het is iets dat ergens diep in mij vibreert. Iets dat maakt dat ik mij licht en blij voel. We zijn om elf uur al in San Sebastian. Op een terrasje bestellen we een koffie en nemen er gelijk wat tapas bij. Heerlijk! Urs wil graag een duik in de zee nemen. Ik stel voor om een dag in deze mooie stad te blijven. Urs gaat al snel overstag. Via booking.com boek ik een kamer in het centrum van de stad en even later checken we in. Niet veel later liggen we op het strand. Zwemmen en daarna slapen. Wat wil een pelgrim nog meer.... 'S avonds eten we volgens Urs de beste maaltijd sinds hij (lopend) uit Zwitserland is vertrokken. En dat klopt. Het was subliem! De nacht op de kamer was helaas veel en veel te warm. Ik heb nog iets geslapen maar Urs totaal niet...

31 aug. Dag 110: San Sebastian-Getaria 25 km, totaal 2.512 km. Overnachting; Auberge Kanpaia Aterpetxea. € 15,-- (incl ontbijt).

Langs de nu nog stille stranden lopen we San Sebastian weer uit. Een stuk klimmen en we zitten weer op hoogte. Prachtige uitzichten over de oceaan. De temperaturen zijn niet meer zo heftig als de laatste dagen in Frankrijk. Ook de nabijheid van de zee zal ongetwijfeld van invloed zijn op de temperatuur. Het traject loopt tot Zarautz. Dat is een echt surfersdorp. Een lang strand en hoge brede golven. Het dorp zelf heeft geen karakter. We besluiten om nog een stuk door te lopen. Maar niet voordat we ergens een 'menu del dia' hebben gescoord. We lopen een stukje het dorp in en vinden al gauw een restaurant. Binnen eten met airco. Lekker koel. Voor goed twaalf euro een compleet drie gangen keuzemenu met of een fles wijn of een karaf water. Wijn met de prijs van water.... En de wijn is meestal erg goed. Geen goedkope naar azijn smakende wijn maar heerlijk vol van smaak. Probleem is wel dat het lopen na die tijd wel wat zwaarder wordt.... Vijf kilometer verder komen we aan in Getaria. Ik besluit om hier te blijven. Een klein gezellig dorp met een leuk strand. Urs heeft nog teveel energie en wil verder. Op een terras drinken we een biertje en daarna nemen we afscheid. Ach, we komen elkaar wel weer een keer tegen op de camino. Ik ga op zoek naar de auberge. Een grote slaapzaal met dertig bedden. Hier in Spanje is dat vrij normaal. De rest van de middag breng ik als een 'luie pelgrim' door op het strand. Wat een leven! En 's avonds op een terras aan zee begin ik om m'n achterstand van m'n blog weg te werken. Nu ik alleen ben heb ik daar weer tijd voor. Het voelt soms als een verplichting. Maar uiteindelijk wil ik het ook graag voor mezelf vastleggen. Een periode in m'n leven die ik wil kunnen teruglezen. De herinnering levendig houden.

 
1 sept. Dag 111: Getaria-Deba 15 km, totaal 2.527 km. Overnachting: Wildkamperen. € 0,00.

Onderweg kom ik Joey tegen. Een Nederlandse jongen van 26 jaar. Z'n bepakking ziet er heftig uit. Elke nacht gaat hij wildkamperen. Hij heeft  niet het geld om in een auberge te kunnen overnachten. We lopen een tijdje samen op. Na de koffie-pauze ergens in een dorpje loop ik alleen verder. Deba heeft een gezellig levendig dorpsplein. Het is net twee uur geweest. Het tijdstip waarop de Spanjaarden de lunch gebruiken. In één van de vele restaurants rondom het plein geniet ik van de Spaanse keuken. Natuurlijk met een wijntje erbij. Na de lunch lekker uitbuiken op het strand. Zo nu en dan een duik in de zee om af te koelen. Ik heb totaal geen zin om vanavond in een auberge te slapen met tig andere pelgrims. Ik ga lekker ergens wildkamperen. Eind van de middag doe ik in de supermarkt van het dorp wat inkopen voor het avondeten. Een fles Rioja kijk me lachend aan en kan ik niet laten staan.... Zeven uur ga ik weer op stap, het dorp uit de heuvels in. Ik neem na een half uur lopen een smal paadje naar een open plek in het bos. Ik zie iemand aan het eind van de open plek in het gras liggen. Waarschijnlijk ook een pelgrim. Ik loop er naar toe en als ik dichterbij kom zie ik dat het Joey is. Wat een toeval zeg! We brengen de rest van de avond samen door. Eten, wijntje en een goed gesprek. Als het donker begint te worden zet ik m'n tent op. Joey slaapt met een matrasje en slaapzak in de open lucht. Hij heeft voor de regen een stuk zeil bij zich dat hij tussen twee bomen kan spannen. Er wordt geen regen voorspelt dus dat is vannacht niet nodig. Tien uur lig ik in mijn privé bungalow. Met het geluid van de krekels vertrek ik naar dromenland. Een stuk beter dan het irritante gezaag van snurkende pelgrims.  

2 sept. Dag 112: Deba-Markina Xemein 24 km, totaal 2.551 km. Overnachting; Casa rural Intxauspe. € 15,-- (incl ontbijt).

Ik heb weer heerlijk geslapen in m'n privé-appartement. Door de dauw moet ik de tent nat inpakken. Weer een extra kilo.... Ik wens Joey een 'buen camino' en ga op weg. Vanaf Deba gaat de route tot Bilbao landinwaarts. Ik moet dus voor een paar dagen afscheid nemen van de zee. Onderweg haal ik zo nu en dan wat pelgrims in. De meesten zijn met z'n tweeën en contact maken wordt daardoor wat moeilijker. In Markina Xemein ga ik eerst op z'n Spaans uitgebreid lunchen. Daarna loop ik nog een kilometer naar de auberge. Ik ben de eerste die binnenkomt. Op de slaapzaal heb ik het dus voor het uitzoeken. In de ruime tuin neem ik op één van de ligstoelen een late siësta. Acht 's avonds uur loop ik naar het dorp. Daar begint het net levendig te worden. Een uur later lijkt het alsof het hele dorp buiten op één van de pleintjes zit. Een gezellige drukte. Op een terras dompel ik me onder in het Spaanse avondleven. Tapas met een wijntje. Helemaal top. Tegen tienen zoek ik mijn weg terug naar de auberge. Op de slaapzaal zijn er nog twee pelgrims bijgekomen. Lekker rustig dit keer.