Dag 45: Ervy le Chatel-Roffey 20 km, totaal 956 km.
27 juni 2016 - Roffey, Frankrijk
Overnachting; Chambre D'hotes 'Les Fontaines', 26 Rue des Sardin, Roffey. € 52,-- (half pension).
Bij de bakker om de hoek is het 's ochtends vroeg al druk. Mensen lopen met ladingen stokbrood onder de arm de winkel uit. De Fransen en hun stokbrood...
Gisteren heb ik de route gepland tot Vezelay. Dat is het eindpunt van het huidige routeboekje. In Vezelay moet ik op zoek naar een gids die de route beschrijft van Vezelay naar Le Puy en Velay. Al die routeboekjes meezeulen in de rugzak is veel te zwaar. Voor de hele wandeling naar Santiago heb je het al gauw over zo'n twee kilo. Per traject scheur ik de beschrijvingen en de routekaartjes uit het boek en stop dat in m'n broekzak. Dat leest makkelijker dan een boek vasthouden. Na het traject gooi ik het gelopen deel weg. Scheelt weer wat grammetjes....
Ik kom in de buurt van Auxerre. Dat ligt niet op de route volgens de gids maar wordt wel als variant aangegeven. Het is een interessante stad, dus die ga ik aandoen. Tja, als ik hier toch ben..... Het maakt het totaal wel zo'n 25 kilometer langer maar op een afstand van 3.200 kilometer maakt dat ook al niet zoveel meer uit. Nog zes trajecten en dan hoop ik in Vezelay te zitten.
Het waait behoorlijk en het ziet er somber uit. Zo nu en dan krijg ik een bui op m'n dak. Ik leer aardig in te schatten op welk moment ik m'n regenkleding aan moet trekken. Ik maak een kleine omweg om bij een supermarkt wat inkopen te doen omdat ik niet zeker weet of er ook een avondmaaltijd bij de chambre d'hotes wordt geserveerd. Helaas is de supermarkt gesloten en is deze pas over twee uur weer open. Daar ga ik niet op wachten. Desnoods vraag ik vanavond wel om een stuk stokbrood.
Om drie uur ben ik bij de chambre d'hotes. De eigenaren ontvangen me hartelijk. Ik kan m'n was doen in het schuurtje achter het huis. M'n was mag ik ophangen aan de waslijn. En of ik ook een avondmaaltijd wil. Wat een opluchting! Geen karig stokbroodje maar een echte maaltijd. Na de douche en het wasje draaien werk ik m'n reisblog bij. Niet voor lang.... Ik schrik wakker van m'n gastvrouw die vraagt of ik alvast een aperitiefje wil. Kijk zij weet wat een pelgrim nodig heeft. Daarna een heerlijke maaltijd compleet met een kaasplankje met kaasjes uit de regio. De fles met Chablis laat ze op tafel staan om bij te schenken. Dat komt goed....
Dikke kus.
Bijna 1000 km.!!!!
Na 1000 km heeft deze reis in ieder geval opgeleverd dat jouw schrijverstalent is blootgelegd. Verrassend, maar niet meer te ontkennen. Het is ontdekt.
Ik zeg: Arno Grunberg uit de Volkskrant en Dirk Bonthuis in.