Vrijdag 15 september, Campagnano di Roma-La Storta 23 km, totaal 989 km.

Vandaag de op één na laatste etappe van deze camino. Een niet al te lange van 23 kilometer. Ik kan het dus lekker rustig aan doen vandaag. Bij het restaurant waar we gisteren hebben gegeten neem ik voor de verandering maar eens twee bakken cappuccino. Monica, Carla en Pierre Angelo gaan alvast lopen.

Op de routepaaltjes staat nu naast de richting ook de afstand naar Rome aangegeven. Het aftellen is begonnen. De sympathieke Italianen haal ik na een uur lopen in. Ik loop een tijdje samen met ze op. Carla en Pierre Angelo zijn man en vrouw en al 40 jaar bij elkaar. Vertederend om te zien hoe ze met elkaar omgaan. Het zijn een paar lieve, warme mensen. Ze vragen steeds belangstellend naar mijn leven. Monica is alleenstaand en kan een beetje Engels. Ze fungeert steeds als tolk als Carla of Pierre Angelo mij wat vragen wat ik niet begrijp. Onderweg raak ik ze toch weer kwijt. Op een terrasje wacht ik ze op. Na een tijdje komen ze aangelopen maar ze lopen echter voorbij het terras en geven aan dat ze doorlopen. Waarschijnlijk hebben ze al ergens een pauze genomen. Na de koffie loop ik verder in de veronderstelling dat ik ze wel weer inhaal, maar de rest van de dag loop ik alleen. Uiteindelijk ontmoet ik ze pas weer in de ostello. Ze komen twee uur later binnen dan ik. In het dorp waar ik ze voor het laatst heb gezien zijn ze een keer links afgeslagen om een 'palazzo' te bezoeken. Tja, en daar ben ik rechtdoor gelopen....

'S avonds eten we met alle in de ostello aanwezig pelgrims bij een naburig restaurant. Pelgrims van verschillende komaf; Italiaans, Engels, Amerikaans, Russisch en uiteraard Nederlands. En allemaal door het pelgrimschap met elkaar verbonden. Wie of wat je bent maakt niet uit op de camino. De mens ontdaan van al z'n franjes. Puur zonder opsmuk. Op dit soort momenten voel ik me een bevoorrecht mens.

Morgen de finale etappe. De weg naar het doel heeft me weer veel gebracht de afgelopen weken. Het doel, Rome, was alleen maar richtinggevend. De weg er naartoe gaf de voldoening, de zingeving. De mooie mensen die m'n levenspad kruisten, de verstilling van de natuur, het geluksgevoel door te 'zijn'. Dat en nog veel meer heeft me deze camino gebracht. Dank aan het leven!