Vrijdag 25 augustus, Fiorenzuola-Fidenza 22 km, totaal 377 km.

25 augustus 2017 - Fidenza, Italië

Omdat er op onze geplande eindbestemming voor vandaag, een dorpsfeest is kunnen we geen accomodatie vinden. Alles zit vol. Charles en Morgan boeken een (duur) hotel. Wij vinden wel een oplossing. Desnoods in de tent. Gewoon vertrouwen in het leven. Komt goed! Volgens de gids is dit de laatste vlakke etappe. De dagen erna gaat het langzaam maar zeker bergopwaarts. Gelukkig maar, want ik ben het vlakke, eentonige landschap met gemak wel zat. Charles en Morgan vertrekken een half uur voor ons. Na twaalf kilometer lopen komen we langs een huis waar in de achtertuin een paal vol met richtingsborden staat. Jeruzalem, Santiago, Rome enz. Zelfs de richting naar Texel staat aangegeven. In de tuin aan een grote picknicktafel zit Charles met, naar ik in eerste instantie dacht, nog twee anders pelgrims. Het blijkt al snel dat de ander twee (Maximo en Claudia), de bewoners van het huis zijn. De picknicktafel staat ter beschikking van de pelgrims. Die kunnen hier in de schaduw uitrusten, vers water pakken, en als Maximo en Claudia er zijn kunnen ze zelfs koffie of thee krijgen. Tegen koffie zeg ik als echte koffiedrinker geen nee..... Even later komt ook Morgan binnenwandelen. Maximo weet te vertellen dat er sinds kort een nieuw ostello in Fidenza is gestart die nog niet in de gidsen staat vermeldt. Hij belt voor ons om te vragen of er plek is. Geen probleem! Dat heeft de camino (lees 'Het Leven') toch maar weer mooi voor ons geregeld! We raken met z'n zessen al snel gezellig aan de praat. Na de koffie vraagt Maximo of we misschien wat willen eten, iets kleins. Deze mensen zijn al zo goed voor ons we durven bijna geen 'ja' te zeggen. Hij ziet ons twijfelen en is al onderweg naar de keuken voordat we er nog iets tegenin kunnen brengen. Morgan helpt hem in de keuken. Er wordt een heerlijke tomatensalade op tafel getoverd, alles vers uit eigen tuin. Dat kan natuurlijk niet zonder wijn. We proosten op het geweldige leven. Daarna volgt nog een eigengemaakte groentesoep en als hekkesluiter een enorm stuk verse Parmezaanse kaas met zelf gemaakte pruimenlikeur. Deze lieve mensen leggen ons helemaal in de watten. We worden er stil van. Voordat we vertrekken moeten we voor vanavond ook nog een fles wijn meenemen. Nee zeggen is onmogelijk....De fles wijn gaat als extra bagage mee in mijn rugzak. We nemen afscheid en kunnen maar amper de woorden vinden die uitdrukking kunnen geven aan onze dankbaarheid. Met een goed gevulde maag en enigszins licht in onze hoofden van de wijn gaan we weer op weg, de hitte in. Het is  nog zo'n twee uur lopen naar Fidenza. Halverwege komt Maximo aanscheuren met z'n Vespa. Iemand van ons heeft waarschijnlijk iets laten liggen. Maar dat was niet het geval. Maximo en zijn vrouw Claudia nodigen ons voor vanavond uit bij hun thuis. Zij zorgen voor het eten. Ze halen ons met de auto tegen zeven uur vanavond op bij de ostello. Dit is toch echt ongelooflijk! In Fidenza gaan we op zoek naar ons ostello. Een prachtig nieuw onderkomen. Na het douchen een biertje op het terras voor de kathedraal. Stipt zeven uur komt Maximo ons ophalen. Ze hebben in de tuin de tafel gedekt en naast de glazen staan prikkertjes met de vlaggen van land van herkomst; Canada, België, Duitsland en Nederland. We gaan vanavond eigengemaakte pizza eten. De echte pizzaoven in de tuin is ondertussen loeiheet gestookt. Claudia bereidt de pizza's en Maximo bakt ze. Slechts 3 minuten baktijd per pizza. En de smaak? Subliem!  Natuurlijk ontbreekt wijn en bier niet. Tegen tienen nemen we voor de tweede keer afscheid van deze bijzondere mensen. Maximo zet ons met zijn auto weer af bij het ostello. Dit was wel een heel groot parelmoment vandaag. Een dag om nooit weer te vergeten! 
 

Foto’s

3 Reacties

  1. Fanny:
    27 augustus 2017
    Wauw wat een prachtige dag....gewoon heel lang van deze mooie bijzondere parelmomenten blijven nagenieten.
    En voor de fles wijn; ter compensatie neem je gewoon wat minder water mee...:-)
  2. Gerrit Holstege:
    27 augustus 2017
    Je zou dit soort mensen in willen pakken en meenemen naar huis. Ontroerend!
  3. B. Bonthuis:
    28 augustus 2017
    Geweldig zeg! Er zijn toch veel lieve en gezellige mensen op de aarde!