Za 15/06 Tm Di 18/06 East Prawle-Shaldon

18 juni 2019 - Shaldon, Verenigd Koninkrijk

Za 15/06 East Prawle-Stoke Fleming. Het regent en waait flink als we ‘s ochtends wakker worden. Snertweer.... Tja, en dan komt de lastige afweging; lopen of vandaag in de tent blijven. Het dorpje, meer gehucht eigenlijk, heeft alleen maar een pub die opent voor de lunch en daarna vanaf zes uur weer. Meer vermaak is er niet. Blijven wil dus zeggen dat we de nagenoeg de gehele dag gekluisterd zijn aan onze tent. We besluiten om het erop te wagen. Als het tussen de buien door even droog is breken we de tent snel af. De boer die volgens het barmeisje langs zou komen om het stageld te incasseren hebben we nog niet gezien. Een beetje lullig om zomaar zonder te betalen te vertrekken. We kunnen de boer niet bellen omdat we geen bereik hebben en we hebben ook geen adres. Nou ja, het is niet anders. Rondom is het grijs. En toch, geloof het of niet, werd het uiteindelijk een prachtige zonnige dag. Misschien wel de mooiste van de hele week. We ontmoeten een wandelaar die ons erop attent maakt dat er iets verderop zeehonden te zien zijn. Een paar minuten later heeft Fan een paar zwarte zeehondensnuitjes gespot en begint enthousiast foto’s te maken. De zwarte snuitjes bleken jammergenoeg een paar ‘normale’ zwarte boeien te zijn..... Nog geen honderd meter verderop lagen er denk ik wel zo’n twintig zeehonden op de rotsen voor de kust. Zowel zwarte als grijze. We konden vrij dicht bij ze komen Een prachtig gezicht om deze mooie beesten in de vrije natuur te zien. Na de pubmaaltijd in Stoke Fleming gaan we op zoek naar een plekje voor de nacht. Die vinden we maar het is wel in een weiland van een boer. We wachten tot iets na negenen en zetten dan de tent op.

Zo 16/06 Stoke Fleming-Brixham. Het weer ziet er niet onaardig uit. Brixham onze eindbestemming voor vandaag is een stad met vergane glorie. Voor het avondeten komen we terecht in een massatent waar ze voor het vermaak één of andere quiz spelen. ‘s Avonds hebben we het brutale lef om in een weilandje pal achter een camping onze tent op te zetten. Ach ja, doe eens gek...

Ma 17/06 Brixham-Torquay. Vandaag geen lange route. We lopen slechts tot het treinstation van het drukke, toeristische Torquay. Vandaar pakken we de trein terug naar Plymouth. Daar hadden we voor een week geleden reeds een kamer bij een guesthouse gereserveerd en heb ik ook mijn eenpersoonstent achtergelaten. Na aankomst ga ik op zoek naar een wasserette om m’n kleding te wassen en breng een bezoekje aan de kapper. Fan reist morgen terug naar Exerer waar ze het vliegtuig terug naar Nederland pakt, en ik ga terug naar Torquay voor het vervolg van m’n tocht.

Di 18/06 Torquay-Shaldon. Wat was het weer heerlijk om in een echt bed te slapen! Rond half tien vertrekken we richting het treinstation. Ik heb m’n eigen kleine tentje weer bij me en Fan neemt de tweepersoonstent weer mee retour naar Nederland. Het eerste deel reizen we samen op. In Newton Abbot stap ik uit en pak 10 minuten later de trein naar Torquay. Fan reist door naar Exeter en pakt vanaf daar het vliegtuig terug naar Nederland. Ik sta koud buiten het treinstation in Torquay of het begint te regenen. Er staat geen zuchtje wind en de regen komt loodrecht naar beneden. M’n humeur wordt er niet beter op. Ik moet eraan wennen om weer alleen onderweg te zijn en het weer gaat me parten spelen. De tocht naar Shaldon is zwaar. Onmogelijke steile stukken die vaak glad zijn door de regen. Ik vraag me regelmatig af waar ik mee bezig ben. Steile stukken omhoog, op adem komen en gelijk weer steil omlaag op glibberige paden. Eenmaal beneden weer steil omhoog....Ik krijg het gevoel dat m’n lijf het aan het opgeven is. Elke volgende beklimming gaat me meer moeite kosten. Het zware kustpad is z’n tol aan het eisen. Een uur voordat ik Shaldon bereik houdt het eindelijk op te regenen. Of sterker nog ik loop uit de regen. De paden worden steeds droger en het lijkt erop alsof het hier vandaag totaal niet heeft geregend. In Shaldon warm ik me op in de pub en na het eten loop ik een kwartiertje terug naar een vlakke plek om m’n tent op te zetten. De grond is zeiknat maar gelukkig is het gestopt met regenen.

1 Reactie

  1. Amir:
    26 juni 2019
    Beste Dirk,

    Zoals altijd is het een genot om je verhalen te volgen. Zeker vanuit een warme en droge woonkamer met een lekker wijntje erbij :)
    Grapje hoor, ondertussen zijn we allemaal jaloers op je avonturen. Immers het is beter een mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen. Dus niet opgeven ondanks slechte weersomstandigheden.

    We hopen op mooier weer voor je!

    Gr,

    Amir