Vrijdag 1 september, Massa-Camaiore 26 km, totaal 577 km.

De Italiaanse pelgrim slaapt nog wanneer ik voorzichtig m'n rugzak en overige losse spullen bij elkaar raap en alles verplaats naar de gang. Zo stoor ik hem verder niet in zijn slaap.

De route is niet om over naar huis te schrijven. Gisteren was het ook al niet de moeite waard. Later hoor ik dat veel pelgrims een stuk overslaan en met het openbaar vervoer deze lelijke etappes overbruggen. Ach, net als in het echte leven hoort het erbij. Soms is het prachtig, soms wat minder mooi. En vluchten als het moeilijk wordt is niet altijd de beste optie. Straks als het echte Toscaanse landschap zich aan me gaat ontvouwen zal het verschil zo groot zijn dat ik dubbelop zal genieten.

Rond twaalf uur krijg ik van Morgan een berichtje dat hij zich vandaag nog steeds erg moe voelt en stopt in Pietrasanta, een dorp halverwege de etappe. We spreken af elkaar te ontmoeten op het plein voor de basiliek. Pietrasanta is een moderne toeristenstad. Het verschil tussen de moderne toerist en de alternatieve pelgrim is  bijna voelbaar als ik me door de winkelstraten richting de basiliek begeef. Morgan arriveert even later. We drinken een biertje op een terras en nemen daarna afscheid. Morgan gaat het ook morgen nog wat rustig aan doen. Pas de 29ste gaat hij vanuit Rome terug naar Brussel. Bij dit tempo zou hij rond de 20ste al in Rome zijn. Hij heeft dus tijd genoeg om wat gas terug te nemen.

De rest van de route voert door randstedelijke gebieden met veel steenhouwerijen. Dit is het gebied in Italië waar veel marmer wordt gewonnen. De witte vlakken die als grote littekens zichtbaar zijn in de bergen verraden de plekken waar dit gesteente wordt gewonnen. Marmer in overvloed hier. Trottoirbanden zijn hier niet van steen maar van prachtig wit marmer.

Bij de ostello in Camaiore zijn ze niet verbaasd dat Morgan heeft geannuleerd. Het gebeurd met de regelmaat van de klok dat pelgrims op de zware stukken hiervoor zichzelf min of meer kapot lopen. Ze bellen dan af of geven aan dat ze een dag later komen.

Onderweg naar de pizzeria kom ik langs een kapper. Volgens mij wordt het wel eens weer tijd. Een half uur later ben ik tien euro lichter en flink gekortwiekt. Tja, en vanavond moet ik dan sinds lange tijd weer in m'n uppie eten. Dat is even wennen. De pizza smaakt er trouwens niet minder om....