Dag 105: Aroue-Armendarits 35 km, totaal 2.368.

Overnachting; Camping. € 0,00. 

De eigenaar van de gîte weet te vertellen dat er vanaf hier een variant is op de normale route. De normale route gaat over Saint Jean Pied de Port, en vandaar verder over de Pyreneeën. In feite is dat om en lopen we op de kaart gezien een soort driehoek. De variant wordt ook normaal bewegwijzerd en wordt met name gelopen door pelgrims die in Spanje de 'camino del norte' willen lopen. Dat ben ik ook van plan dus deze variant die wat korter is en minder steile stukken kent komt mij goed uit. Deze variant eindigt in Irun, net over de grens in Spanje. Carole was van plan om te stoppen vlak voor de pyreneeën maar omdat deze route wat tijdswinst oplevert besluit ze samen met me door te lopen naar Irun. Gezien de hitte van de komende dagen zal het geen gemakkelijke reis worden. Na 15 kilometer komen we aan in Saint Palais. Voorlopig de laatste wat grotere plaats op de route voordat we over een paar dagen Spanje binnenlopen. Dus nog even genieten op een terrasje van een bak koffie met een paar croissantjes.

In de middag verdwalen we hopeloos. De route wordt ontzettend slecht bewegwijzerd. Vaak lopen we op de gps verder naar het volgende dorp op de route. Soms ook stopt het pad en zoeken we onze weg door weilanden en over prikkeldraad naar weer een enigszins bewandelbaar pad. Avontuur op de camino. Doodmoe en helemaal door onze watervoorraad komen we eind van de middag aan in Armendarits. De plaatselijke mini-supermarkt is open. We vragen waar we een gîte kunnen vinden. De vrouw gaat voor ons bellen. Maar helaas is vandaag de gîte gesloten. De echtgenoot van de vrouw slaat aan het bellen. De burgemeester is niet bereikbaar, het is al vijf uur geweest. Normaal heeft in Frankrijk de burgemeester de plicht om iemand die daarom vraagt te zorgen voor onderdak. Ook alle herbergen in de omliggende dorpen zijn gesloten. Er is alleen verderop nog een camping. De man rijdt ons er naar toe. Maar ook de camping is gesloten... Het hek is wel open en in het aftandse toiletgebouw is nog een werkend toilet en douche. We besluiten om op deze 'gesloten' camping te gaan wildkamperen. We gaan terug naar de supermarkt en doen daar onze inkopen. Bier, wijn en natuurlijk het campingmenu van de pelgrim; spaghetti bolognese. Aan het meertje bij de camping zet ik mijn tent op. Carole slaapt vannacht buiten. Met deze temperaturen kan dat ook gemakkelijk. Na de (koude)douche sla ik aan het koken. De spaghetti bolognese sluiten we af met rijstepap. Heerlijk!! Geleund tegen onze rugzakken met nog een laatste restje wijn zien we langzaam de zon achter de bergen verdwijnen. Er ligt wat isolatiemateriaal onder een afdak dat Carole gebruikt als matras. Na een lange tocht in de hitte van Zuid Frankrijk slaap ik die nacht als een roos.