Dag 12: Den Bosch-Haaren 24 km, totaal 261 km.

Overnachting: B&B De Posthoornhoeve, Haaren. € 35,--.

Om 8 uur zit ik samen met Wim en Mieke te ontbijten. Dat ik hier als pelgrim verblijf brengt veel dierbare herinneringen bij hen naar boven. Ze hebben veel goeds op hun tocht naar Santiago mogen ervaren en willen graag wat terug doen. Ze geven aan dat ik de overnachting niet hoef te betalen. Mijn eerste reactie is er één van protest. Ik ben geen armlastige pelgrim. Ik heb het hier goed gehad dus ik betaal gewoon.... Ze geven aan dat ze het toch op prijs zouden stellen als ik dit wil accepteren. Ik krijg een brok in m'n keel en voel m'n ogen vochtig worden. Ik ben even niet in staat om mijn dankbaarheid onder woorden te brengen. Het leven leert me weer een les. Ik moet leren te ontvangen. Iets wat ik best lastig vind.

Ik neem afscheid van deze lieve mensen. Op een steenworp afstand van hun huis pak ik de route weer op. Niet veel later sta ik opnieuw in het centrum van Den Bosch. Ik doe nog wat inkopen bij een outdoorzaak en ga daarna de prachtige Sint Janskathedraal (foto) bezichtigen. Bij de uitgang van de kathedraal zit een gehandicapte bedelares. Terwijl ik op zoek ben naar wat kleingeld hoor ik iemand vanaf de overkant van de straat naar me roepen. "Hey, waar gaatte ge naar toe?" Een wat oudere man komt naar me toe gelopen. Hij wijst naar de achterkant van m'n rugzak waar m'n Sint Jacobsschelp hangt. "Naar Santiago toch?" Al pratend pakt hij z'n portemonnee en zoekt een paar muntstukken. "Zoude ge voor mij een kaarske willen opsteken in de kathedraal van Santiago?" vraagt de man. "Hier hebbe ge geld". Ik geef aan dat ik dat graag voor hem doe maar dat ik daar geen geld voor hoef te hebben. Dat kan hij beter aan de bedelares geven. Dat doet hij dan ook gelijk. De man vertelt dat hij in 1998 samen met z'n vrouw de tocht naar Santiago heeft gelopen. Het was één van de gelukkigste momenten van z'n leven. Z'n vrouw is ondertussen overleden. Ik vraag hem om z'n e-mailadres zodat ik een foto van het opgestoken kaarsje kan versturen. Met een bibberend handschrift noteert hij dat in mijn dagboekje. Hij bedankt me alvast voor de moeite en wenst me een goede reis. Wat maak ik toch bijzondere dingen mee!

In Den Bosch geen lange saaie wegen om de stad uit te lopen. Iets buiten het centrum duik ik de stilte van de natuur in op weg naar Haaren.

Fan komt me vanavond bezoeken. Samen met gastvrouw Janny en haar man Willem drinken we een bak koffie. De B&B ziet er geweldig uit. Mooie, ruime kamers en heerlijke bedden.

In het centrum van Haaren eten we wat. Ik betrap me erop dat m'n gedachten toch steeds weer afdwalen naar Wim en Mieke en de oude man bij de kathedraal.

Een dag met momenten die me hebben geraakt.