Dag 6: Doesburg-Arnhem 28 km, totaal 143 km.

Overnachting; dhr. en mevr. Leemeyer, Eusebiusbuitensingel 23, Arnhem (Vrienden op de Fiets). € 20,--

Els woont in een prachtig oud huis in de binnenstad van Doesburg. Het huis dateert van ergens halverwege de 15e eeuw. Het is een huis met karakter en ademt nog steeds de sfeer uit van weleer (zie foto's).

Soms ontmoet je mensen waar je een klik mee hebt. Met Els heb ik dat gevoel. Aan de ontbijttafel zitten we al gauw te filosoferen over het leven. Wat er in een leven niet allemaal kan gebeuren en hoe je daar dan vervolgens mee omgaat. Gevoelens van spijt en schuld gaan altijd over een verleden waar je niets meer aan kunt veranderen. Als je tegen die momenten aankijkt als groeimomenten krijgen ze een heel andere lading. Els heeft daarvoor een prachtige metafoor; "Een boer rijdt de mest uit over z'n land om het gras te laten groeien. Wij mensen hebben onze eigen shit nodig om te groeien." Prachtig en beeldend verwoord. Ik had nog uren door kunnen kletsen met Els maar er moeten ook nog de nodige kilometers naar Arnhem worden afgelegd. Ik neem afscheid van Els met de belofte dat ik nog een keer terugkom. Het was erg gezellig! 

De route naar Arnhem voert me langs de uiterwaarden van de IJssel, door ingeslapen dorpjes en over de prachtige Posbank (foto). Na Velp wandel ik Arnhem binnen. 
Het is me opnieuw gelukt een overnachtingsadres te vinden vlakbij de route. Mijn beentjes zijn me dankbaar. 

De heer Leemeijer nodigt me uit om samen met z'n vrouw een wijntje te komen drinken in de huiskamer. Daar zegt deze pelgrim geen nee tegen. Het echtpaar, beiden 83 jaar, babbelt er vrolijk op los. Ze zijn nog erg vitaal. Ze doen nog maximaal twee overnachtingen per week. Belangrijk vinden ze het contact met hun gasten. Op de begane grond hebben ze een volledig ingericht appartement. Hier mag ik de nacht doorbrengen (foto). Wat een luxe!

Voor een hapje adviseren ze me om naar de Turk een paar straten verderop te gaan. In het restaurant kom ik erachter dat ik de sleutel van het huis van Els (Doesburg) nog in één van de zakken van m'n fleecevest heb zitten. Mooi dom.... Ik sms Els en beloof haar de sleutels zsm op de post te doen. 

Het eten bij de Turk was trouwens geweldig. Een lamsstoofpotje; om te zuigen!