Dag 62: Bert-Arfeuilles 26 km, totaal 1.346 km.

Overnachting: Gite d'étappe Arfeuilles. € 10,-- (alleen overnachting).

Het was met vier graden een koude nacht. M'n mummy slaapzak heb ik voor de eerste keer helemaal dichtgeritst en de capuchon heb over m'n hoofd getrokken. 'S ochtends is de tent van binnen door de dauw drijfnat. Het is bewolkt en het ziet er niet naar uit dat de zon zich vandaag veel laat zien. De tent laten drogen in de zon kan ik dus wel vergeten. Dan maar nat inpakken en vanavond ergens uithangen.

Het restaurantje, waar ik gisteren voor een dichte deur kwam, is zowaar om acht uur al open. Het wordt gerund door een Belgisch stel. Ze serveren ook ontbijt. Daar ga ik maar eens goed voor zitten. Het hele dorp, plus drie schilders;-)), komt langs voor het dagelijks stokbroodje. Drie kwartier later heb ik een goeie bodem gelegd om de dag te beginnen.

Het blijft onderweg wat wisselvallig. Halverwege de middag begint het rondom dicht te trekken. In de verte rommelt het. Ik moet nog ongeveer een driekwartier lopen voordat ik in Arfeuilles ben. Ik versnel m'n pas in de hoop voor de bui bij de gite aan te komen. Het onweer komt snel dichterbij. In de verte ziet het er spookachtig uit. Op de heuvel zie ik een man rond zijn huis lopen. Ik besluit om naar het huis te lopen en te vragen of ik mag schuilen. Als ik bij het huis aankom zie ik op het erf een auto staan met een Nederlands kenteken. Een paar kinderen zijn de auto aan het uitpakken. De man is verbaasd dat ik hem aanspreek in het Nederlands. Natuurlijk mag ik even schuilen. Ze zijn net aangekomen voor een vakantie van vijf weken. Het huis heeft hij tien jaar geleden gekocht. De bedoeling is om van de schuur naast het huis een woonhuis te maken. Elk jaar doet hij wat. In de schuur lucht hij zijn hart. De laatste jaren waren niet gemakkelijk voor hem. Zijn Afrikaanse vrouw is er drie jaar geleden vandoor gegaan. Naar hun vier kinderen kijkt ze niet meer om. Hij neemt in zijn eentje de opvoeding voor zijn rekening. Zijn oudste zoon van zeventien is drugsverslaafd en is de laatste tijd nogal vaak met justitie in aanraking gekomen. Omdat zijn zoon minderjarig is mag hij steeds voor de schade opdraaien. Er blijft zodoende geen geld over om het huis verder op te knappen. Voor een tijdje geleden is zijn zoon veroordeeld tot een gedwongen opname in een afkickkliniek. Hij is er echter vandoor gegaan naar Frankrijk en heeft een tijdje in het vakantiehuis gelogeerd. Bij aankomst waren de vier fietsen uit de garage verdwenen. Waarschijnlijk heeft hij dezelfde gedachte als ik..... Na de bui neem ik afscheid. Een korte, maar toch bijzondere ontmoeting.

In een gite met 4 kamers met elk 6 bedden ben ik de enige gast. M'n tent hang ik tussen de stapelbedden te drogen. Op nog geen twintig meter van de gite zit een restaurant dat 's avonds vanaf acht uur een 'menu du jour' serveert. Voorgerecht, hoofdgerecht, kaasplankje, dessert, koffie en een karafje wijn voor vijftien euro.... In Nederland mag je blij zijn dat je voor dat geld een voorgerecht kunt bestellen. Als je al een paar dagen 's avonds niet fatsoenlijk hebt gegeten is dit echt een feestje!