Dag 63: Arfeuilles-Saint Clément 15 km, totaal 1.361 km.

Overnachting; Camping Les Plans, La Coindre. € 9,-- (alleen overnachting).

Volgens m'n (onbetrouwbare...) gids is etappe negen dertig kilometer lang. Zo'n zeven uur wandelen.

Om m'n scheenbeen wat rust te geven wissel ik de laatste dagen wat af. De ene dag een wat langere en de dag erop weer een wat kortere route. Het helpt. Ik ben er bijna vanaf. De lange route splits ik op. Vijftien kilometer verderop zit een camping. Lijkt me een mooie afstand voor vandaag. Volgens m'n routeboekje zit er in het naburige dorp een bakker en een bar-restaurant. Ik moet het allemaal nog maar zien. Het vertrouwen in het routeboekje ben ik een beetje kwijt geraakt. Voor de zekerheid koop ik bij de bakker in Arfeuilles dus maar een stokbrood en bij de mini-supermarkt een krat bier....eh, ik bedoel een paar blikjes tonijn.

Het weer is geweldig! Na vier uur stappen zie ik vanaf de heuvel een prachtig meertje liggen. De camping moet ergens aan de rand daarvan liggen. Even later ben ik op camping 'Les Plans'. Het ziet er verlaten uit. Op de deur van de receptie staat aangegeven dat de receptie niet is bezet. Ik kan een mobiel nummer bellen. De achternaam, Scheldeman, klinkt Nederlands. Een vriendelijke vrouw neemt op. Eerst in het Frans en als ik vraag of ze toevallig Nederlands spreekt schakelen we al snel over. Ze zit te lunchen in het naburige dorp. Nee, vanavond kan ik daar niet eten. Ze wil me wel met de auto naar een dorp vijf kilometer verderop brengen. Daar zitten in ieder geval restaurants die wel open zijn. Ik kan m'n tent ergens opzetten. Een uurtje later staat ze voor m'n tent. Ze vraagt of ik koffie wil. Tuurlijk, lekker! En ze heeft geregeld dat ik vanavond toch in het restaurantje in Saint-Clément kan eten. De eigenaresse, Ghislaine, is tevens een goeie vriendin van haar. We zitten al snel gezellig te kletsen. Kaatje komt uit de buurt van Kortrijk waar ze samen met haar man een restaurant runt. Een aantal jaren geleden hebben ze de camping, met bungalows, aangekocht. In haar eentje runt ze nu in de zomermaanden de camping. Haar man houdt in België het restaurant draaiende. Een druk bestaan. 

Eind van de middag loop ik binnen twintig minuten naar Saint-Clément. In een dorp van zo'n driehonderd inwoners is het restaurant al gauw gevonden. Op het terras in het zonnetje is het heerlijk vertoeven. Ik heb Kaatje proberen over te halen om mee te eten. Weer eens wat aanspraak in je eigen taal. En Kaatje is gewoon een gezellige vrouw. Ben benieuwd of ze nog langs komt. Iets voor zevenen komt ze dan toch. Het wordt een gezellige avond, met heerlijke gerechten en een lekker wijntje. Ghislaine, de vriendin van Kaatje doet alles in haar eentje; ze kookt en ze serveert. En koken kan ze. De gerechten zijn heerlijk! Tussendoor probeert ze ook nog eens voor mij een overnachting te regelen. Dat valt nog niet mee. Uiteindelijk kan ik dan toch terecht bij een gite zo'n 30 kilometer lopen. M'n scheenbeen schiet gelijk in de kramp.... Dat wordt zeven uur lopen. Als afzakkertje nemen we nog een paar glaasjes mint-likeur.

Ik kan met Kaatje mee terug rijden. Ze zet me voor de 'deur' van m'n tent af. Ze zorgt dat ze half acht de volgende ochtend de koffie klaar heeft. Lief dat ze dat voor me doet. Ik val als een blok in slaap.