Dag 65: Combre-Klooster 'Notre Dame de l'Ermitage' 22 km, totaal 1.415 km.

Overnachting; Klooster 'Notre Dame de l'Ermitage', € 26,-- (halfpension).

Ik ontbijt vanochtend op m'n dooie gemak. Pas om half tien ben ik op weg. Het is al behoorlijk warm in de volle zon. Beneden in het dorp (Chabreloche) haal ik een stokbrood voor onderweg en vul ik bij een geldautomaat mijn contanten aan.

Vanaf hier worden er in de gids twee routes aangegeven naar Puy en Velay. De traditionele route die de GR 3 verder volgt en over de bergen gaat en een variant die door de vallei voert. De route van de variant wordt beschreven in de gids en wordt verder onderweg niet met routetekens aangegeven. Er klopt teveel niet in de gids dus de variant durf ik niet aan. Daar komt bij dat een route door de bergen welliswaar zwaarder is maar qua uitzichten ook mooier dan een vallei-route. Die laatste loopt trouwens ook nog eens veel langs regionale wegen. De beslissing is dus gauw genomen.

In het dorp is het best druk. Veel doorgaand verkeer. Het geluid van al die auto's irriteert me. Ik ben het niet meer gewend. Zo snel mogelijk hier weer weg.

Buiten het dorp loop ik alweer snel de bossen in. Geen lawaai meer van langs razende auto's maar het geluid van de natuur. Fluitende vogels, zoemende insecten en het geritsel en gefluister van de bomen. Ik snuif de aroma's van het bos diep in me op. Het is heerlijk koel tussen de bomen. Net als gisteren moet ik zo nu en dan flink klimmen.

En ineens zijn ze er: de steekvliegen oftewel dazen. Geen idee of het een Nederlandse benaming is. In onze regio noemen we ze zo. Waren voor een paar weken geleden de muggen al geen pretje, dit is nog een graadje erger. Wat kunnen die beesten gemeen steken! In beweging blijven is de beste remedie.

Rond vier uur ben ik bij het klooster. Het is er toeristisch druk. Ik meld me bij de receptie en krijg een sleutel van een kamer op de eerste verdieping. Ik ben verbaasd dat het een normale kamer is. Bij het reserveren heb ik gekozen voor een bed op een slaapzaal. Dat is veel goedkoper dan een eigen kamer. Bij navraag blijkt het toch te kloppen.

'S avonds gezamenlijk eten. Een eenzame pelgrim blijft toch interessant. De mensen met wie ik aan tafel zit vragen me het hemd van het lijf. Ben ik echt uit Nederland komen lopen? Geen bus of trein tussendoor gepakt? Ze willen zelfs het internetadres van de reisblog. Gaan ze wel vertalen met Google-translate.

Het eten was trouwens erg lekker.

Ps: dit is het tweede verslag dat ik vandaag plaats  Mis de vorige dus niet