Za 8 sept Lecce-Vernole 23 km, totaal 780 km.

Overnachting: B&B La Petrusa 40,00. 

Ik wandel op m’n gemakkie het prachtige Lecce weer uit. Onderweg kom ik veel toeristen op de fiets tegen. Vaak in grote georganiseerde groepen. Op mijn ‘Buongiorno’ wordt praktisch niet gereageerd. Ze zijn erg op zichzelf en de groep gericht. Deze etappe, die formeel 34 km lang is, heb ik opgesplitst in twee etappes. Ik hou nog dagen over voordat ik het vliegtuig naar Sicilië pak dus waarom zou ik me haasten. Zomaar ineens slaat onderweg het weer om. Dat gaat zo snel dat het me overvalt. In slechts 10 minuten tijd wordt het zwaar bewolkt en begint het te onweren en te stortregenen. Ik kom gelukkigerwijs net een dorpje binnenwandelen en ren zo snel mogelijk bij een barretje naar binnen. En dat rennen met rugzak ziet eruit alsof ik meedoe met de paralympics....In no-time staan de straten blank. Een capuchino of twee verder ziet de lucht er weer blauw uit en pak ik m’n biezen maar weer eens. Tja en dan komt de ellende van auto’s die midden door dikke plassen voorbij razen zonder rekening te houden met een pelgrim die elke keer weer wordt afgestraft met een lading water.... Ik heb ze hardop vervloekt. Italianen zijn aardig maar zet ze niet in een auto. Maar dat ik daar een probleem mee heb was al langer duidelijk....Gelukkig gaat het tweede deel van de wandeling over smalle weggetjes waar nagenoeg geen auto komt. In Vernole moet ik een paar kilometer afwijken van de Francigena om bij m’n overnachtingsadres te komen. ‘S avonds wordt ik door de eigenaar met de auto naar een pizzaria gebracht. Het is volgens hem te gevaarlijk om in het donker langs de weg te lopen. Er wordt onverantwoord hard gereden. Moet je nagaan dat een Italiaan dat zelf al aangeeft. Hij kan me helaas niet weer ophalen. Hij drukt me op het hart om op de terugweg het licht van m’n telefoon te gebruiken en daarmee te seinen naar tegenliggers. Ik heb zijn advies opgevolgd maar ze seinen met vol licht terug en claxoneren daarbij ook nog eens. Irritant! Maar ik heb het weer overleefd.