Ma 20 aug Castelluccio dei Sauri-Ordona 23 km, totaal 418 km.

Overnachting: Kyathos Agriturismo 35,00. 

Ik kan pas vanaf half acht ontbijten. Omdat het vandaag niet al te heet wordt hoef ik ook niet persé zo heel vroeg te vertrekken. De dag heerlijk rustig beginnen met een ontbijtje is ook wel erg lekker. Ik zit alleen aan tafel. Steve en Laura slapen klaarblijkelijk uit. Gisteravond hebben we afgesproken dat zij in de volgende routeplaats (Ordona) op zoek zullen gaan naar een overnachtingsplek en dat ze mij daarvan op de hoogte houden. Omdat ze met de auto gaan zullen ze daar veel eerder zijn dan ik. Vooralsnog heb ikzelf niet iets kunnen vinden. De wandeling is saai. Als vanzelf nodigt de eentonigheid uit tot reflectie. Nadenken over het leven. Halverwege de wandeling krijg ik een berichtje binnen van Laura. Ze hebben besloten zich nog een paar routeplaatsen verderop te laten afzetten door de eigenaar. Ze wensen me verder een goeie reis en wie weet komen we elkaar op de Francigena nog een keer tegen. Jammer, ik had gehoopt ‘s avonds nog wat gezelschap aan ze te hebben. Maar ja, zo gaat dat nou eenmaal. Hopelijk kom ik binnenkort nog andere pelgrims tegen. In het dorp kom ik de eigenaar van het hotel tegen. Ik vraag hem of hij een overnachtingsplek weet hier in dit dorpje. Hij vraagt het na aan iemand en legt me uit dat er vier kilometer verderop een agriturismo zit. Helaas ligt dat totaal niet op de route en moet ik morgen weer vier kilometer terug lopen. Tevens zijn het kilometers langs een drukke autoweg. Dat haat ik. Ik bedank hem en ga eerst maar eens een cola met een cornetto nuttigen op een terasje. Ik sms Laura om te vragen of er in hun routeboekje nog accomodaties staan vermeld. Even later krijg ik van haar de gegevens van een agriturismo die nagenoeg op de route ligt. Ik bel en ze hebben nog plek. Een goed uur later sta ik voor het hek van de agriturismo. Geen enkel bordje te bekennen waaruit valt op te maken dat dit een agriturismo is. Toch maar aanbellen. Al gauw hoor ik ‘pronto’ en gaat het hek open. De eigenaar wacht me op en brengt me naar een kamer. Hij is toe aan z’n siësta, vertelt me dat het avondeten om halfacht wordt geserveerd en laat me daarna alleen. Ik ben altijd weer blij als ik weer een onderdak heb weten te vinden. Natuurlijk heb ik voor noodgevallen een tent bij me maar dat is dus echt als het niet anders kan. De rest van de middag wordt het lekker relaxen. In de verte rommelt het flink. Slecht weer op komst. Half acht staat m’n tafeltje klaar. Ik ben de enige gast. Spaghettti, mazarella met tomaat, diverse soorten kaas en worst en als toetje vijgen en een stuk vruchtentaart. Als slaapmuts natuurlijk een limoncello. De hele fles wordt op tafel gezet. Volgens mij ben ik gestopt bij twee maar zeker weten doe ik het niet meer.....