Wo 19/06 Shaldon-Budleigh Alterton

‘Zachtjes tikt de regen op m’n zolderraam....’ Aan deze song van Rob de Nijs moet ik denken als ik wakker word. Geen heftige regen gelukkig. Na een half uurtje lopen kom ik aan bij de ferry. Die zou om acht uur de dienstregeling moeten beginnen maar de ferryboot ligt vlak voor de kust nog onstuimig voor anker. Na een kwartiertje wachten bel ik het info nummer. In verband met het sterk opkomend tij beginnen ze pas rond negen uur. Er is al een koffietentje open dus wachten maar. Dat er überhaupt een pub of koffietent open is op dit tijdstip is al bijzonder. Meestal mag je blij zijn dat er iets open is om tien uur. Elf uur is waarschijnlijker. Met een uurtje vertraging sta ik dan iets over negen aan de andere kant; in Teignmouth. Vlak voor weer een overtocht pauzeer ik in een pub. Even mezelf opwarmen en proberen weer enigszins droog te worden. Door de heftige inspanningen zweet ik meer dan dat er kan worden afgevoerd door die zogenaamde ‘ademende’ regenkleding. In de pub zit ik voor het raam naar het in en intrieste weer te kijken. Deze dagen met slecht weer breken me op. Ik loop voor m’n plezier en om er de moed in te houden kost me veel energie. Ik moet er even niet aan denken om vanavond in een tentje te kruipen. Op airbnb vind ik een eenpersoonskamer in Sidmouth. Dat is nog wel een best stuk lopen maar dan zit ik wel lekker warm en droog in een kamer. Ik boek en loop verder. Een uurtje verderop moet ik de 13e en laatste ferryovergang van het south west coast pad pakken. Als ik aankom vertrekt de ferry net. De volgende gaat pas over een uur. Op een bordje met speciale info staat echter aangegeven dat in verband met laag tij de volgende niet over een uur maar over twee uur gaat. Ik stuur alvast een berichtje naar de airbnb dat ik vanavond waarschijnlijk ergens tussen zeven en acht zal arriveren. Geen probleem. Als ik aankom in het laatste dorpje voor die waar m’n overnachting zit is het al half zes. Ik schat in dat ik nog zo’n drie uur moet lopen en besluit om de bus te nemen. Morgen reis ik dan wel weer terug naar hier. Zo kom ik toch nog mooi op tijd aan bij de airbnb. Ondertussen is het droog en schijnt de zon... Het boeken van een kamer schept gelijk ook de verplichting om een doel te halen voor die dag. Als ik in m’n tentje bivakkeer kan ik stoppen wanneer ik wil en voel ik me vrijer in m’n hoofd. De kamer is perfect en de huiseigenaren ‘Engels’ vriendelijk. Vlak voor de airbnb heb ik wat inkopen gedaan dus ik hoef de deur niet meer uit voor vanavond. ‘Tssssssst’ zegt m’n blik cider bij het opentrekken....’Je lult maar een end raak’  zeg ik en neem een slok.....