Do 23/05 Newquay-St. Agnes.

Ik heb het vannacht erg koud en klam gehad en voel me gebroken. Vooral die klammigheid nekt me. Buiten is het mistig. Rond zes uur zou het laag water moeten zijn en dus breek ik m’n tent op tijd af. Verkleumd van de klamme kou loop ik naar de rivier en zie nog steeds overal water. Het zal toch niet waar zijn....Het zicht is slecht en ik loop een stuk stroomopwaarts langs de rivierbedding. Na een paar honderd meter zie ik zowaar de contouren van een smal houten voetpad uit de mist opduiken. De houten glibberige constructie hangt zo’n 20 centimeter boven de rivierbodem. Yes, gevonden! De mist geeft de oversteek iets mystieks. Mijn energie is vandaag ver te zoeken. Ik neem pauze na pauze na pauze.... Op een beschutte plek ga ik tussen de middag lekker een uurtje doezelen. De kou van afgelopen nacht heeft me gebroken. Dat kwam denk ik vooral door de hoge luchtvochtigheid. Die gaat overal inzitten ook in de slaapzak. Het laatste stuk voor St. Agnes kom ik langs oude tinmijnen. Het gebied an sich ziet er desolaat uit maar de kliffen hebben hier prachtige vlammende kleuren. Vlak voor St. Agnes zit een camping. Eerst maar wat eten in de pub daarna loop ik wel terug. Ik blijf uiteindelijk vrij lang hangen in de gezellige ‘bruine’ pub en besluit om niet meer terug te lopen naar de camping. Ik loop wel door en vind vast wel weer een plekje om me één te voelen met de natuur.