Vr 24/05 St. Agnes-Portreath.

Vannacht heb ik heerlijk kunnen bijtanken. Het was niet vochtig en ik heb het niet koud gehad. Dat had ik nodig. Ik voel me weer energiek. Het waait vandaag behoorlijk. Ik hoop maar niet dat dit de voorbode is van een weersverandering. Tot nu toe was het weer fantastisch. Ondanks dat het vroeg is zijn er toch al mensen op het pad. Vaak zijn het locals die, voordat ze naar hun werk gaan, de hond nog even uitlaten. Die Engelsen zijn dol op honden. Hoeveel mensen je op het kustpad niet ziet wandelen met een hond. Vaak hebben ze zelfs meerdere honden. Komen ze andere hondenbezitters tegen dan moet er wederzijds natuurlijk bewonderd worden. Ik erger me altijd stijf aan die kinderstemmetjes die mensen dan opzetten als ze tegen zo’n hond gaan staan praten. Tegen baby’s doen mensen dat ook vaak. Ik heb nooit begrepen waarom. De honden zijn over het algemeen goed opgevoed. Ik maak zelden mee dat ze enthousiast tegen me opspringen of tegen me aan zeiken... De baasjes houden de anussen van hun kroost goed in de gaten. Als de hond met gekromde rug zijn darmen heeft leeggedraaid komt baaslief aangesneld om de anale creatie met een plastic zakje weer op te ruimen. Ik zou dat niet kunnen. Van alleen het gevoel al van die warme brei door dat plastic heen zou ik al gaan kokhalzen. En wat denk je van die smerige stank van die hondestront als je daar met je neus boven hangt? Maar goed ieder zijn ding. Overal in de bewoonde wereld zie je van die vuilnisbakken staan waar de zorgvuldig in plastic verpakte keutels kunnen worden gedumpt. Wat doen ze daar mee vraag je je af? Nou, daar maken ze weer koemestkorrels van voor in de tuin ;-))  Op het kustpad kom je die dumpstations uiteraard niet tegen. Soms zie je zo’n keurig verpakt zwart plastic zakje met drollen ergens langs het pad liggen. Ruim je eerst de kak van je hond netjes op en daarna mieter je de in plastic verpakte drol alsnog de natuur in. Dan ben je echt gestoord! Dan kun je het beter niet opruimen of de poep van het pad halen en in de struiken gooien. Plastic hebben we helaas al genoeg in de natuur. Genoeg over de hondencultuur in Engeland. Het wordt met gemak weer tijd voor een camping. M’n kleding kan wel een wasje gebruiken. Als ik na een half uur lopen bij een boerencamping aankom blijkt dat ze geen wasmachine hebben. Dan toch maar weer terug en op de kliffen kamperen. Het is nog vroeg maar als ik doorloop kom ik bij wat grotere plaatsen uit en dan wordt het weer lastig om een afgelegen plekje te vinden. Ik vind al gauw een perfecte plek iets van het pad af.